Etappe BEL-16 Visé – Retinne | 8 augustus 2024 | 20 kilometer | 444 meter klimmen | 257 meter dalen
Twee weken nadat we tot aan Visé gewandeld zijn gaan we weer op pad voor de volgende serie van twee etappes. De route van deze twee etappes voert door het Waalse Land van Hervé, zeg maar de aanloop naar de Ardennen. Vandaag staat de etappe Visé naar Retinne op het programma. Omdat het allemaal wat meer omhoog en omlaag zal gaan en we in andere blogs lazen dat het soms best stijl is over lastige paden, hebben we vanaf nu de wandelstokken bij ons en om die mee te kunnen nemen hebben we onze dag-rugzak omgewisseld voor de full-fledged backpack met zeventig liter inhoud. Niet dat we die zeventig liter nodig hebben, maar daarin passen wel de ingeschoven wandelstokken. We zullen in de header van iedere volgende etappe nu ook de meters klimmen en dalen gaan vermelden, vanuit onze Garmin horloges.
Om kwart over zeven ‘s ochtends slingeren we thuis in Rotterdam de auto aan en tweeënhalf uur later parkeren we in Retinne, het eindpunt van de etappe van vandaag. Vandaar met openbaar vervoer naar Visé voor de start. Een eerste bus brengt ons tot in de buurt van Luik, waar we overstappen op een tweede bus naar Visé. Omdat we een half uur op de tweede bus moeten wachten en de haltes hier niet ver uit elkaar liggen, lopen we alvast een paar haltes verderop en komen uit bij een Interbrew brouwerij. De Jupiler kratten staan hier torenhoog opgeslagen. Als we in de bus van Luik naar Visé zitten, zien we dat dit gebied direct langs de Maas toch wel een stukje achtergebleven België is, met veel verlaten kantoren, industrie en woningen in verval, en wat nog in gebruik is ziet er heel armoedig uit.
De bus zet ons af in het centrum van Visé dat er gelukkig weer heel gezellig uitziet. Gelijk naast de bushalte is een café met buitenterras. Tijd voor onze eerste koffie en thee van vandaag. Het is augustus, het zonnetje schijnt en we zitten lekker, dus volop vakantie gevoel en de verleiding is groot om lekker te blijven zitten. We moeten echt even opstarten. Eerst maar eens naar een patisserie verderop in de winkelstraat om onze standaard snack te halen; het worden appelwafels deze keer.
De wandeling begint Visé-uit met een trap omhoog van ongeveer 200 treden. Die zijn best te doen en het zorgt er meteen voor dat onze stramme, piepende gewrichten weer goed gesmeerd worden. Bovenaan staat een bankje en omdat het alweer bijna einde ochtend is en we honger hebben eten we daar gelijk onze net gekochte wafels op. Dat scheelt weer gewicht in de rugzak, zullen we maar zeggen. Nu wordt het echt tijd om te gaan wandelen.
Het is een afwisselende etappe vandaag, over onverharde paden door heuvelachtig landschap, langs en door weilanden met koeien erin. We hebben veel te bespreken, omdat Ferry denkt aan een grote carrière switch. Heel spannend allemaal, maar ook erg leuk als het lukt. Af en toe vergeten we bijna om ons heen te kijken en we missen, als we bij Dalhem zijn, bijna het mooie Chateau de Dalham. Daar voert de route ons dwars door een weiland met koeien. Erg geïnteresseerd in ons zijn ze niet, want meer dan een meewarige blik wordt ons niet gegund. Ze vinden het wellicht te warm voor beweging. Bij het binnenlopen van Dalhem zou er een pad gelijk langs het kleine riviertje Berwijn moeten zijn, maar dat pad blijkt ingestort of weggespoeld. Misschien dat dit komt door de overstromingen in deze regio van een paar jaar geleden (zie blog BEL-17).
We lopen een klein stukje om en komen daarna alsnog in Dalhem. Dit plaatsje met wat leuke twists in de route, heeft een heel mooi historisch centrum met veel hoogteverschillen waar we aardig wat foto’s schieten.
De route hopt verder van dorpje naar dorpje. Na Dalhem volgt Feneur en daarna Saint-Remy. De wandel-teller staat inmiddels op negen kilometer. De hoogste tijd voor onze lunch, gewoon boterhammen van thuis, vanochtend vroeg gesmeerd, en een slok water uit de bidon. Gelijk na de lunch lopen we een bosrand in, beginnend met een best wel steil pad naar beneden. Het is wel stijl, maar verder goed verhard, dus we laten de wandelstokken nog even in de rugzak. Op de route lopen we regelmatig over paden met losse stenen en, ondanks het droge weer van de voorbije dagen, zijn er soms ook nog natte modderige plekken op het pad en zijn dus blij dat we onze wandelschoenen aan hebben.
Bij een volgend gehucht komt zomaar een cockerspaniel ons tegemoet die wel in is voor een lekkere knuffel. Een stuk verder op de route nog een poes die onze aandacht nodig heeft en een ezel die luid balkend ons begroet. Als we op een onverhard pad ineens een rat zien staan is de beestenboel voor vandaag wel compleet. Wandelaars komen we vrijwel niet tegen, het is echt rustig op het pad.
Op een gegeven moment gaan we de A3 snelweg naar Verviers onderdoor en krijgen we een pitttige klim voorgeschoteld. Het pad loopt evenwijdig aan de snelweg, daar waar de vrachtwagens onhoog kruipen. Ook wij hebben nu even kruipsnelheid, waarbij onze hartslag aardig omhoog gaat. Een eerste goede oefening voor wat ons nog te wachten staat in de Ardennen, waar wij bijna aankomen. Dan een waarschuwingsbord: steile afdaling van 10%. We kiezen er voor om de wandstokken tevoorschijn te halen. De afdeling is helemaal niet moeilijk, dus die stokken hadden we echt niet nodig, maar we lopen er toch mee door tot aan het einde van de etappe om weer even te wennen, want het is wel zes jaar geleden dat we ze gebruikt hebben. We zijn inmiddels in het dorpje Saive aangekomen. Na wederom een pittig en best lastig klimmetje over een afwaterpad met diepe geul naar Évegnée-Tignée volgt het laatste stukje van de route naar Retinne. Dat is best saai, we lopen een heel eind over een betonnen fietspad. We zijn blij als we Retinne binnenlopen en onze Mini weer zien staan.
De wandelschoenen gaan uit, het dak van de cabrio open en we zijn op weg naar ons hotel net buiten Luik. De douche na zo’n lange dag blijft altijd heerlijk verfrissend. Een sports bar zit om de hoek en daar gaan we maar eens eten. Salade of burgers, wat zullen we nemen…. Ferry een flinke hamburger en Karin een kipburger, oh ja en frietjes natuurlijk. Die salade doen we thuis wel weer. Het gaat er goed in, na zo’n wandeling. Op de tv’s op de achtergrond zijn de Olympische Spelen nog volop aan de gang. We halen na het eten nog wat bij de Carrefour voor in de hotelkamer en gaan terug naar ons hotel. Kijken of we het wakker houden tot de 400 meter horden finale met Femke Bol om 21.30 uur. Dat lukt. Een spannende race, met helaas ‘slechts’ brons voor onze Femke. Daarna tijd om te slapen, morgen weer een nieuwe wandeldag. In het begin nog even op muggenjacht, maar daarna een rustige nacht.
Gelopen route
Van Visé centrum naar Retinne, 20.1 kilometer.
Logistiek
De auto geparkeerd in Retinne centrum gelijk naast de bushalte. Vandaar uit buslijn 68 naar Liège Gare Leopold genomen en uitgestapt bij halte Jupille Chapelle Momelette. Daar wachten op buslijn 140 naar Visé. Uitgestapt in het centrum van Visé bij halte Visé Place Reine Astrid. Dat ligt vrijwel direct aan de GR5 route.
Overnachten en dineren
Geslapen in het Ibis Liège Seraign hotel net ten zuiden van Luik. Niet echt op de GR5 route, maar wel lekker voordelig. Gegeten bij Odds sport bar dat daar gelijk naast ligt.
Geef een reactie